اثر منبع کود نیتروژن بر عملکرد و اسانس ریحان (.Ocimum basilicum L) و عملکرد ذرت علوفهای (.Zea mays L) در کشت مخلوط
محل انتشار: فصلنامه علوم زراعی ایران، دوره: 21، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 304
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRO-21-3_007
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1399
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی اثر منبع کود نیتروژن بر عملکرد و کیفیت ریحان و محصول علوفه ذرت در کشت مخلوط (سری افزایشی)، آزمایشی در طی سالهای زراعی 93-1392 و 94-1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه لرستان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کود نیتروژن در چهار سطح: عدم مصرف کود (شاهد)، کود نیتروژن، کود زیستی نیتروکسین و مصرف تلفیقی (50 درصد کود نیتروژن + نیتروکسین) و نسبت‌های کاشت شامل: کشت خالص ریحان (رقم مبارکه)، کشت خالص ذرت علوفهای (رقم سینگل کراس 704)، کشت مخلوط ذرت علوفهای+ 25 درصد ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفهای+50 درصد ریحان، کشت مخلوط ذرت علوفهای+ 75 درصد ریحان و کشت مخلوط ذرت علوفهای+100 درصد ریحان بودند. نتایج نشان داد که بیشترین وزن خشک ریحان (9/3921 کیلوگرم در هکتار) مربوط به کشت خالص ریحان همراه با مصرف کود نیتروژن در برداشت دوم و در سال دوم آزمایش بود. بیشترین وزن خشک علوفه ذرت (19220 کیلوگرم در هکتار) نیز از کشت خالص ذرت بدست آمد. مصرف تلفیقی 50 درصد کود نیتروژن + نیتروکسین در کشت مخلوط باعث افزایش عملکرد زیستی و اسانس گیاه ریحان شد. بیشترین میزان نسبت برابری زمین (56/1) در هر دو سال زراعی مربوط به کشت مخلوط ذرت علوفهای +100 درصد ریحان همراه با مصرف کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج این آزمایش نشان داد که حذف نیمی از کود شیمیایی نیتروژن و جایگزین کردن آن با کود زیستی نیتروکسین، راهکار مناسبی برای کاهش مصرف کودهای شیمیایی در کشت مخلوط ریحان و ذرت علوفهای و در راستای اهداف کشاورزی پایدار می‌باشد.
کلیدواژه ها:
Biofertilizer ، Forage maize ، Interropping ratios ، Land equivalent ratio and Sweet basil. ، نسبت‌های کشت مخلوط ، ذرت ، ریحان ، کود زیستی و نسبت برابری زمین.
نویسندگان
مهدی پناهیان گیوی
Assistant Prof., Agriculture Department, Payam Nour University, Iran
سجاد کردی
Member of Young Researcher and Elite Club, Khorramabad Barnch, Islamic Azad UniMember of Young Researcher and Elite Club, Khorramabad Barnch, Iversity, Khorramabd, Iran
سید جلیل داور پناه
کارشناس ارشد ژنتیک و اصلاح نژاد، دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :