بررسی آلودگی صوتی بیمارستان های آموزشی شهر ساری در سال95- 1394

مقدمه: سروصدا بعنوان یکی از عوامل مهم آلودگی محیط‌کار بوده و بیمارستان ها در معرض آلودگی صوتی قرار دارند. با توجه به این ضرورت و عدم وجود اطلاعات کافی در خصوص وضعیت صوتی حاکم بر بیمارستانهای مورد بررسی و همچنین امکان پیشگیری و کنترل صوت از طریق اقدامات فنی مهندسی وآموزشی، این مطالعه به منظور بررسی میزان تراز فشار صوت در قسمت های مختلف سه بیمارستان آموزشی شهر ساری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی با هدف بررسی آلودگی صدا درسه بیمارستان آموزشی انتخاب شد. اندازه‌گیری تراز فشار صوت توسط دستگاه صداسنج CACELLA CELL-490 ساخت کشور‌انگلستان در ارتفاع 5/1 متری از سطح زمین در سه روز هفته‌ و درسه شیفت انجام شد. نتایج بدست آمده توسط روش‌های آماری‌توصیفی‌ و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار‌گرفت. برای بررسی میزان عوامل موثر بر سر‌و‌صدا از روش های مبتنی بر GEE(Generalized estimating Equation) استفاده شد. یافته‌ها: با توجه به نتایج، میانگین ترازفشار صوت برابر‌35/7± 30/63 دسی‌بل بوده است وباآنالیزآماری انجام شده بین میانگین ترازفشار صوت و استاندارد(35 دسی بل) اختلاف معنی‌دار دیده شد (001/0 p<). همچنین بیشترین میانگین صدا دربین بیمارستان‌ها مربوط به بیمارستان فاطمه الزهرا، در بین روزهای هفته، روز شنبه و در بین شیفت های‌کاری، شیفت شب بیشترین میانگین صدا را دارا بوده است. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده بیانگرآن است که تراز فشار‌صوت درتمامی ایستگاههای اندازه گیری بیش‌از حد مجاز مقررات ملی مسکن ایران(35 دسی‌بل) و سازمان جهانی بهداشت(35-40دسی‌بل) بوده است. لذا کنترل آلودگی صوتی بطور جدی باید مورد توجه قرار گیرد.  

کلیدواژه ها:

Noise pollution ، Hospital ، Sari ، آلودگی صوتی ، صدا ، بیمارستان ، ساری