اثربخشی آموزش خود دلسوزی شناختی بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پایه نهم

مقدمه : در دنیای امروز مطالعه عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی ازجمله دغدغه‌های اصلی یکی از شاخص‌های مهم در ارزیابی آموزش‌وپرورش است. پیشرفت تحصیلی در توسعه و آبادانی کشور مؤثر است، در سطوح عالی منجر به یافتن شغل و موقعیت مناسب و در نتیجه درآمد کافی می‌شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش خود دلسوزی شناختی و باور های خود کار آمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد بود. روش بررسی : روش انجام این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر پایه نهم شهر یزد در سال تحصیلی 1397-1398 بوده است. نمونه پژوهشی به صورت روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای به این صورت که ابتدا ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر یزد به صورت تصادفی تعیین و از بین مدارس متوسطه اول آن یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد، سپس  یک پایه نهم انتخاب و دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.گروه آزمایش در معرض آموزش خود-دلسوزی شناختی در 8 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد 8 جلسه آموزشی خود ـ دلسوزی شناختی میزان باورهای خود کارآمد تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان را در مرحله پس‌آزمون به‌طور معنادار افزایش داده است(05/>p  ). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت آموزش خود ـ دلسوزی شناختی می‌تواند منجر به افزایش خودکارآمدی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان شود و از این طریق تأثیر مثبت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. استفاده از برنامه‌های مداخله‌ای با استفاده از ظرفیت‌های موجود در مدارس توصیه می‌گردد.  

کلیدواژه ها:

Cognitive self-compassion education ، Beliefs of academic self-efficacy ، Students ، Social ، آموزش خود دلسوزی شناختی ، باورهای خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان ، کفایت اجتماعی.