مقایسه تأثیر دو روش آموزشی سخنرانی و شبکه مجازی مبتنی بر تلفن همراه بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر بهبود رفتار مصرف غذای آماده در دختران دبیرستانی

اهداف: امروزه روش های سنتی آموزش با ظهور فن آوری کارایی خود را از دست داده است. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر دو روش آموزشی سخنرانی و شبکه مجازی مبتنی بر تلفن همراه بر اساس نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر بهبود رفتار مصرف غذای آماده در دختران دبیرستانی شهر اهواز انجام شد. روش کار: این مطالعه مداخله ای بر 61 دختر دبیرستانی شهر اهواز (31 نفر در گروه سخنرانی و 30 نفر در گروه شبکه مجازی) انجام شد. داده ها در زمان های قبل، بلافاصله بعد و 2 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده و نیز پرسشنامه بسامد خوراک جمع آوری گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویراست 24 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها: سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده در هر کدام از گروه های سخنرانی و شبکه مجازی نسبت به قبل از مداخله افزایش معنادار یافت. رفتار مصرف غذای آماده نیز در هر یک از دو گروه به طور معنادار نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت. تفاوت معنادار از نظر سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده میان دو روش آموزشی مشاهده نگردید. رفتار مصرف غذای آماده تنها در مقطع 2 ماه بعد از مداخله میان دو روش آموزشی تفاوت معنادار داشت. نتیجه گیری: آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده با استفاده از هر یک از روش های سخنرانی و شبکه مجازی بر بهبود رفتار مصرف غذای آماده مؤثر بود. میان دو روش آموزشی تفاوت معنادار مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

lecture ، virtual network ، fast food ، سخنرانی ، شبکه مجازی ، غذای آماده