رابطه مقدار رس با نرخ فرسایش پذیری بادی رسوبات بیابانی

یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی مناطق بیابانی خشک و نیمه خشک کشور، مسأله فرسایش پذیری بادی پیشرفته رسوبات این مناطق است . فرسایش بادی به طور غیر مستقیم به وجود آب وابسته است لکن در نواحی بیابانی خشک به دلیل کمبود آب، اراضی به صورت برهنه در معرض فرسایش بادی قرار می گیرند(.4) اگرچه حداکثر فرسایش بادی مربوط به نواحی خشک و نیمه خشک است اما در نواحی مرطوب نیز این فرسایش صدماتی به گیاهان و رسوبات می رساند (5) فرسایش بادی در حاشیه مزارع مناطق بیابانی غالباً ضعیف و در دورترین نقاط در مسیر باد غالب در اراضی برهنه به حداکثر می رسد . در صورت تداوم مسأله فرسایش پذیری بادی رسوبات این نواحی و عدم پیش بینی و اجرای راه حل مؤثری برای کاهش این معضل تا حد ممکن، رسوبات فرسایش یافته یا خاک تا حدود زیادی کیفیت و حاصلخیزی خود را از دست خواهند داد (2) فرسایش پذیری بادی اصولاً تابعی از بافت و ساختمان خاک است . هر چه میزان رس خاک بیشتر باشد، باعث تجمع بیشتر ذرات و تشکیل کلوخه های بزرگ غیر قابل حمل توسط باد می گردد . مقاله حاضر نتیجه بررسی ارتباط مقدار رس نمونه های مختلف رسوبات بادی منطقه زاهدان ( استان سیستان و بلوچستان ) با سرعت فرسایش پذیری بادی این نهشته های سطحی است .