بررسی نقش واسطه‌ای نگرش‌های ناکارآمد در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در بیماران مبتلا به میگرن

مقدمه: مطالعات انجام شده در خصوص بیماری روان‌تنی میگرن نشان دهنده مزمن بودن این بیماری است و در این پژوهش نقش واسطه‌ای نگرش‌های ناکارآمد در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی افراد میگرنی مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه‌ای نگرش‌های ناکارآمد در رابطه طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در افراد مبتلا به میگرن است. روش: روش پژوهش از نوع تحلیل مسیر است. در خصوص این پژوهش باید اشاره کرد که جامعه مورد مطالعه افراد میگرنی شهر مشهد بوده که ۹۶ مرد و ۱۶۱ زن و نمونه‌گیری به گونه در دسترس انجام شده است. از این نمونه ۲۵۷ پرسشنامه‌های خود را به پژوهشگر تحویل دادند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های طرحواره یانگ (فرم کوتاه)، پرسشنامه DAS-۲۶ و پرسشنامه (DASS-۲۱) استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که مسیرهای غیرمستقیم مدل معنادار است و این حاکی از معنی‌داری (۰/۰۵>P) نقش واسطه‌ای نگرش‌های ناکارآمد در ارتباط بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی در مبتلایان به میگرن است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که نگرش‌های ناکارآمد نقش واسطه‌ای میان طرحواره‌های ناسازگار اولیه و نشانگان بالینی افراد میگرنی دارد. لذا در افراد مبتلا به میگرن می‌توان با استفاده از روش روان‌شناختی نگرش‌های ناکارآمد این افراد را منعطف کرد و این مهم به نوبه خود در بهبود نشانگان بالینی میگرن این افراد مؤثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Disfunctional attitudes ، Early maladaptive schemes ، Clinical symptoms ، Migraine ، نگرش ناکارآمد ، طرحواره‌های ناسازگار اولیه ، نشانگان بالینی ، میگرن