رابطه عزت‌نفس با اضطراب اجتماعی در کودکان دارای اختلال اوتیسم

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه عزت‌نفس با اضطراب اجتماعی در کودکان دارای اختلال اوتیسم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1398-1397 انجام شد. در پژوهش حاضر از طرح توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعه آماری آن را تمامی کودکان دارای اختلال اوتیسم که در سال تحصیلی 1398-1397 در مراکز استثنایی شهر کرمانشاه پرونده داشتند تشکیل می‌دادند. حجم نمونه 50 نفر از کودکان مبتلا به اوتیسم در شهر کرمانشاه از طریق نمونه‌گیری مبتنی بر هدف و به‌صورت تصادفی در دسترس انتخاب شدند. جهت بررسی میزان عزت‌نفس این کودکان از آزمون عزت‌نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبویتس (LSAS-SR) استفاده شد. با توجه به تحلیل آماری مشخص گردید که بین اضطراب اجتماعی با عزت‌نفس و مقیاس‌های آن رابطه معناداری وجود دارد و تمامی مقیاس‌ها در سطح 0/05≥P معنادار هستند. با توجه به اینکه عزت‌نفس این کودکان پایین‌تر از نرمال و میزان اضطراب اجتماعی در این کودکان بالاتر از نرمال بود، بنابراین با آموزش ارتقای عزت‌نفس و بهبود اضطراب اجتماعی به این کودکان می‌توان این ظرفیت‌ها را در آنان ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

عزت‌نفس ، اضطراب اجتماعی ، کودکان اوتیسم.