بهبود تخمین سیلاب مدل HEC-HMS با روندیابی مکانی تبخیر-تعرق به‌وسیله الگوریتم سبس

محدودیت‌های روش‌های فیزیکی و تجربی برآورد تبخیر-تعرق، کاربرد فن‌آوری سنجش از دور را برای حل معادله بیلان انرژی در سال‌های اخیر رایج ساخته است. در این پژوهش به‌منظور تدقیق عامل تبخیر-تعرق در مدل HEC-HMS و بهبود تخمین سیلاب، تعداد نه تصویر لندست هشت، داده‌های هواشناسی مربوط به ایستگاه محلی و مدل سبس، تبخیر-تعرق مربوط به پنج واقعه در دوره زمانی 1393 تا 1396 در حوزه‌آبخیز کلستان واقع در شمال‌غربی شیراز محاسبه و به کمک داده‌های فائو پنمن-مانتیس در یک پیکره‌ی آبی اعتبار‌سنجی شد. تبخیر در HEC-HMS شامل تبخیر مستقیم از آب و از سطح خاک و تعرق گیاهی به‌صورت یک ارتفاع متوسط تخمین زده می‌شود. در این پژوهش سعی شد با جایگزین کردن تبخیر-تعرق واقعی در مدل HEC-HMS، میزان رواناب حاصـل از بـارش با دقت بیشتری محاسبه شود. نتایج نشان داد پس از تدقیق تبخیر-تعرق، همبستگی سیلاب مدل با سیلاب اندازه‌گیری شده افزایش مشهودی داشته به طوری که R2 از 92 به 99 درصد و RMSE از 14/0 به 01/0 رسیده است. نتایج همچنین نشانگر آن است که استفاده از تصاویر ماهوارهای و الگوریتم سبس ابزار مناسبی برای برآورد تبخیر-تعرق واقعی می‌باشد. این تحقیق با در نظر گرفتن تشخیص کارایی SEBS در تعیین پراکنش مکانی و زمانی تبخیر-تعرق در یک منطقه کوهستانی و با هدف هیدرولوژیک، انجام شده است. چراکه محاسبه‌ی ET در مدل‌های هیدرلوژیک می‌تواند سبب بهبود نتایج و افزایش دقت مدل‌های مذکور شود.

کلیدواژه ها:

رواناب ، تبخیر-تعرق ، سنجش از دور ، فائو پنمن-مانتیس ، روش بیلان انرژی