رویکرد سازنده گرایی به فناوری در آموزش ریاضی

نظریه سازنده گرایی یکی از نظریات مطرح در زمینه آموزش ریاضیات و علوم است که در سالهای اخیر در دنیا مطرح است. محوری ترین عقیده در این نظریه آن است که دانش هر فرد توسط خودش ساخته می شود. صاحبنظران معتقدند که پیشرفت سریع فناوری های آموزشی باعث شده تا به این نظریه توجهی ویژه گردد. چرا که موجب فراهم آوردن محیطی مناسب جهت آموزش مبتنی بر سازنده گرایی شده است. از سویی سازنده گرایی نیز نقش فناوری در آموزش را متفاوت و پررنگ ارزیابی نموده است. در مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی در ابتدا تبین سازنده گرایی، تلقی سازنده گرایی نسبت به محیط یادگیری و در ادامه نقش فناوری در آموزش ریاضی با رویکرد سازنده گرایانه پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ریاضیات ، سازنده گرایی ، محیط یادگیری ، فناوری.