آسیب شناسی شبکه اجتماعی آموزش دانش آموزان (شاد)

هدف از پژوهش حاضر، آسیب شناسی شبکه اجتماعی آموزش دانش آموزان (شاد) بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی است و از لحاظ روش نیز به صورت کیفی و با استفاده از راهبرد پدیدارشناسی انجام گرفت. واحدمطالعه، معلمان، دانش آموزان ، و والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اهواز بود. برای انتخاب مشارکت کنندگان از راهبرد نمونه گیری هدفمند استفاده شد. در دل راهبرد نمونه گیری هدفمند نیز با توجه به ماهیت متفاوت افراد موردمطالعه، از روش نمونه گیری سهمیه ای برای انتخاب افراد مطلعان کلیدی استفاده شد. با استناد به قاعده اشباع نظری، نمونه ای به حجم 7 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته فردی استفاده شد و تحلیل مصاحبه ها نیز بر مبنای روش تحلیل مضمون و به صورت توصیفی انجام گرفت. اطلاعات حاصل از تحلیل مضمون مصاحبه ها در قالب مضامین اصلی و فرعی دستهبندی شدند. در نهایت، جهت اطمینان از معتبر بودن تحلیلها از روش بازبینی توسط مشارکت کنندگان استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، مهمترین موانع اثربخشی شبکه اجتماعی آموزش دانش آموزان (شاد) عبارت از نگرش های منفی نسبت به سامانه شاد؛ موانع پداگوژیکی؛ پایین بودن سواد فناوارانه و اطلاعاتی؛ موانع زیرساختی و سخت افزاری؛دشواری های مالی، مادی، و زمانی؛ و پیامدهای عاطفی منفی برای دانش آموزان بودند.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، شبکه اجتماعی دانش آموزان (شاد) ، موانع پداگوژیکی ، سواد اطلاعاتی