تحلیل عوامل روان‌شناختی پدیدة طرد شدگی از ورزش

 پژوهش حاضر تحلیل عوامل روان‌شناختی پدیدة طرد شدگی از ورزش (مطالعة موردی: ادارات ورزش و جوانان غرب کشور) بود. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از حیث شیوة گردآوری داده ­ها، توصیفی-پیمایشی بود. جامعة آماری پژوهش را کارکنان ادارات ورزش و جوانان شهرهای کرمانشاه، ایلام، سنندج و همدان (n=250) تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 152 نفر محاسبه و به‌ منظور جلوگیری از افت نمونه‌، 200 پرسش‌نامه به صورت تصادفی طبقه ­ای توزیع شد. در این پژوهش از پرسش‌نامه­ های محقق ­ساخته استفاده شد. پرسش‌ نامه بر اساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. برای بررسی روایی صوری از نظر ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای روایی محتوایی سئوال ­های پرسش‌نامه از مدل لاشه استفاده شد. همچنین پایایی پرسش‌ نامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد. نتایج نشان داد بین طردشدگی و عوامل روان‌شناختی (610/0-) همبستگی وجود دارد. همچنین بیشترین تأثیر مستقیم مربوط به عوامل روان‌شناختی–طرد شدگی و کمترین تأثیر مستقیم مربوط به عوامل اجتماعی–عوامل روان‌شناختی است. لذا مدیران وزارت ورزش و جوانان بایستی جهت جلوگیری از طردشدگی بیشترین تلاش را برای ایجاد جو صمیمیت و همدلی در بین کارکنان به کار ببندند تا با کاهش ادراک طردشدگی در کارکنان بی‌ نزاکتی و عواقب مرتبط بر آن در محیط کار کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

عوامل روان شناختی ، طردشدگی ، عوامل فردی و رفتاری