ضرورت بازنگری ماموریت کمیته بینالمللی صلیب سرخ: از کاهش آلام انسانی تا پیشگیری از خشونتهای مسلحانه

کمیته بینالمللی صلیب سرخ به طورکلی بر جستهترین بازیگر حقوق بینالملل بشردوستانه و متولی صیانت از بشر در خشونتهای مسلحانه است لیکن عملکرد سازمان به سه دلیل، نارسا است: منصرف نمودن حقوق بشر از شرح وظایف، تمرکز بر مفهوم کلاسیک جنگ و تکیه بر اصل محرمانه بودن اطلاعات برای تضمین حضور در مناطق بحرانی؛ چنین رهیافتی در پیشگیری از وقوع جرایم بینالمللی بیفایده و از حیث ترمیم وضعیت قربانیان و تثبیت عدالت انتقالی کم اثر است. صلیبسرخ در محقق ساختن غایات خود بسیار محتاط است و گاه نقض قاعده را در معرض داوری افکار عمومی بینالمللی قرار نمیدهد و اگرچه در اجرای اشتغالات میدانی برای رفع ایراد تلاش میکند اما سوال اصلی این است که آیا بدون اصلاح دستورالعملهای سازمانی، امکان رفع نواقص وجود خواهد داشت؟ این مقاله بر اساس روشهای تحقیق عملی و کتابخانهای با نقد عملکرد سازمان و توجه به روح اسناد حقوقی بینالمللی بشر و بشردوستانه و حقوق بینالملل کیفری به هدف نمایاندن نارساییها و نتیجتا تبیین لزوم انطباق نگرش و عملکرد سازمان با ابزار و اهداف متغیر در خشونتهای مسلحانه معاصر تدوین شد.