ارتباط استرس آسیب ثانویه با انگیزش تحصیلی در فرزندان جانبازان استان مازندران

مقدمه: از مهمترین مشکلات برای افراد درگیر با جنگ، ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه است که با پیامدهای غیرقابل پیش­ بینی یا مخرب و بلند مدت برای فرد آسیب­ دیده، خانواده وی و اجتماعی که در آن زندگی می­ کند همراه است. از آنجایی که اختلال استرس پس از سانحه به عنوان یک موضوع پر استرس در خانواده جانبازان شناخته شده است؛ بنابراین می­ تواند بر روی انگیزه تحصیلی فرزندان تأثیر بگذارد. هدف: پژوهش حاضر به بررسی ارتباط استرس آسیب ثانویه با انگیزش تحصیلی در فرزندان جانبازان انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی و بر روی 150 نفر از فرزندان جانبازان استرس آسیب ثانویه استان مازندران در سال 1397 با روش تصادفی ساده انجام شد. داده ­ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، استرس آسیب ثانویه (STSS) و مقیاس انگیزش تحصیلی جمع­ آوری شد. داده ­ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 16 و آزمون­ های آماری توصیفی (جدول، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی زوج، تی مستقل و انکوا) در سطح معنی­ داری 0/01>P تجزیه تحلیل شد. یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار استرس آسیب ثانویه 13/9 ± 43/97 و انگیزش تحصیلی در فرزندان جانبازان 20/84±85/28 نشان داده بود، همچنین بین اختلال استرس پس نیابتی با انگیزه پیشرفت تحصیلی ارتباط معنی ­داری وجود نداشت (0/15=P). بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استرس آسیب ثانویه با انگیزش تحصیلی فرزندان جانبازان ارتباط معنی­داری نداشته است. لذا، آموزش شیوه ­های افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی در جهت مقابله با استرس آسیب ثانویه توصیه می­گردد.

کلیدواژه ها:

Motivation ، Post-Traumatic Education ، Stress Disorders ، Veterans. ، استرس پس نیابتی ثانویه ، انگیزش تحصیلی ، فرزندان جانبازان