آسیب شناسی اصل شفافیت در قلمرو قانون‌گذاری کیفری ایران ارتباط آن با حکمرانی خوب

نوشتگان حقوقی داخلی کمتر به تأثیر شفاف بودن قوانین و مقررات در قلمرو قانون‌گذاری کیفری و ارتباط آن از حیث نقشی که در حکمرانی خوب ایفاء می‌کند، پرداخته‌اند. بر آنیم که در این مقاله ضمن آسیب‌شناسی این اصل در قلمرو قانون‌گذاری کیفری در سه سطح (مرجع قانون‌گذاری، فرآیند تقنین و داده‌های تقنینی) ارتباط آن را به نحو مختصر با حکمرانی خوب مورد واکاوی قرار دهیم. روش تحقیق در این پژوهش، روش توصیفی - تحلیلی است. لازم به ذکر است، شفافیت دارای پیشینه‌ای نه‌چندان طولانی است که به‌موازات رشد آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی مردم جامعه متولد و به بلوغ رسیده است، بر اساس یافته‌های این تحقیق مفهوم شفافیت در هر سه سطح برشمرده از اهمیت خاص و ویژه‌ای برخوردار است که پرداختن به آن جایگاه قانون‌گذاری کیفری ایران را در رعایت اصول و مبانی حقوقی، روشن و آشکار می‌کند. امروزه وجود نهادهای متعدد قانون‌گذاری، غلبه فرهنگ اسرار گرایی بر فرهنگ شفافیت در مرحله فرآیند تقنین و گزاره‌های قانونی مبهم، کشور ما را از حیث رعایت اصل شفافیت با چالش‌ها و مشکلاتی جدّی مواجه کرده است و بدین‌جهت حکمرانی خوب که یکی از لوازم آن شفافیت در تمامی زمینه‌ها و سطوح - به‌استثنای مسائل امنیتی و نظامی در صورت وجود ادله - است را نیز تحت تأثیر قرار داده است. در این مقاله ضمن تمرکز بر آسیب‌شناسی شفافیت در قلمروی قانون‌گذاری کیفری سعی در بازشناسایی مختصر موضوع از حیث، ارتباط آن با حکمرانی خوب نیز هستیم.

کلیدواژه ها:

شفافیت ، فرهنگ اسرار گرایی ، قلمرو قانون‌گذاری ‌کیفری ، آسیب‌شناسی ، حکمرانی خوب