اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد تنظیم شناختی هیجان در تحمل پریشانی و تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دارای والدین دچار سوء مصرف مواد

تعلل ورزی تحصیلی و پریشانی روانی از مولفه های روانشناختی تاثیر گذار در کاهش عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. هدفاز پژوهش حاضر اثربخشی آموزش تنظیم شناختی هیجان در تحمل پریشانی و تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان دارای والدین(پدر) سوء مصرف مواد بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول دارای والدین (پدر) دچارسوء مصرفمواد در ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر تبریز بود (N=73). طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل بود.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های تعلل ورزی سولومون و راثبلوم (APQ) و مقیاس تحمل پریشانی سیمونو گاهر (DTQ) بود. ابتدا از 73 دانش آموز پرسشنامه های فوق به عمل آمد، سپس تعداد 40 نفر از دانش آموزان که نمره هایبالاتری را در آزمون های مذکور کسب کرده بودند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش روش تنظیم شناختی هیجان را در طی 12 جلسه نود دقیقه ای دریافت کردند. سپس ازهر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. نتایج نشان داد آموزش تنظیم شناختی هیجان در کاهش تعلل ورزی تحصیلی و افزایشتحمل پریشانی تاثیر دارد (p≤0/01). بنابراین نتیجه گیری می شود به منظور ارتقای وضعیت تحصیلی همچون دانش آموزانی از طریق کاهش تعلل ورزی و افزایش تحمل پریشانی می توان با استفاده از آموزش مهارت های تنظیم شناختی هیجان برنامه ریزی و اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، تعلل ورزی تحصیلی ، تحمل پریشانی ، دانش آموزان