بررسی رابطه بین هوش معنوی و سلامت روان در سالمندان

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش معنوی و سلامت روان درسالمندان بود. پژوهش حاضر، بدین دلیل که به آزمودن کارآیی نظریه های علمی در مورد هوش معنوی و سلامت روان می باشد و دانش کاربردی را در مورد کیفیت رابطه و تأثیرپذیری میان این متغیرها را توسعه می دهد، ازنظر هدف، تحقیقی کاربردی است؛ و ازنظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، تحقیقی توصیفی و از نوع همبستگی است. به این منظور ۲۰۰ نفر افراد بالای ۶۰ سال زن، مرد) ساکن استان تهران به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و با پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و پرسشنامه خود گزارشی هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل واریانس یک راه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هوش معنوی بر سلامت روان سالمندان مؤثر است. بنابراین می توان نتیجه گرفت تأثیر هوش معنوی" بر سلامت روان سالمندان تحت تأثیر جنسیت آنها نیست. همچنین می توان نتیجه گرفت تأثیر هوش معنوی بر سلامت روان سالمندان زن و مرد هم متفاوت نیست. افزایش سن تأثیری در هوش معنوی ندارد بدین معنی که با افزایش سن سالمندان میزان هوش معنوی آنان افزایش نمی یابد. افزایش سن افراد نقشی در سلامت روان سالمندان ندارد. همچنین سطح تحصیلات سالمندان ، تأثیری در هوش معنوی و سلامت روان آنها ندارد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، سلامت روان ، سالمندان