بررسی رابطه ی باورهای رایج ناکارآمد با میزان سازگاری با دیگران در دانش آموزان دختر و پسر شهر کرمان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین باورهای رایج با میزان سازگاری با دیگران در دانش آموزان دختر و پسر شهر کرمان بود. این پژوهش از نظر هدف توصیفی و از نظر روش همبستگی میباشد. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی شهر کرمان است که در سال تحصیلی ۱۳۹۷ -۹۸ مشغول به تحصیل بودند که تعداد آنها ۵۰۰۰ نفر بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی ۳۵۶ نفر از دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. پرسشنامه باورهای رایج غیر منطقی هوپر و لاین (CBIS) و مقیاس بهزیستی شخصی-نسخه دانش آموزان PWI-SC به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردیدند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان نشان داد ضریب بتا برای متغیر » فرد بایستی از هر جهت کاملا شایستگی و لیاقت داشته باشد (β = -۰/۱۶۳) در سطح ۰/۰۱ معنادار (P<۰/۰۱)؛ برای متغیر» زمانی که کارها مطابق میل پیش نروند وحشتناک و فاجعه آمیز است(β = -۰/۳۶۲ ) « در سطح (P<۰/۰۱) ۰/۰۱؛ » اجتناب خیلی ساده تر از روبه رو شدن با برخی از مشکلات خاص زندگی است(β = -۰/۲۳۶ ) « در سطح ۰/۰۱ و » راه حل کامل و عالی برای مشکلات انسان وجود دارد اگر پیدا نشود فاجعه آمیز خواهد بود(β = -۰/۱۲۴) « در سطح ۰/۰۵ معنادار است .(P<۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

باورهای رایج ناکارآمد ، میزان سازگاری ، دانش آموزان