واکاوی اصالت روابط اجتماعی انسان در قران

اصل اجتماعی بودن یکی از موضوعات مهم و اساسی زندگی انسانهاست. ایـن پـژوهش بـا هـدف واکـاوی چنـد و چـون روابـط اجتماعی انسان در قرآن، به روش توصیفی تحلیلی نگاشته شده است. و بیان می دارد آنچه در این مسیله مانند سایر مسـایل پیشـتازاست و بیانگر نظری دقیق و انسان شناسانه است نظر خداوند است که در قران کریم بیان شده و توسط روایات توضـیح داده شـده است. قران انسانها را به برقراری روابطی سالم،مفید وارزشمند با سایر انسانها به دور از اغراض مـادی و نیازهـا و اجبارهـا تشـویق می نماید. از نظر قران داشتن روابط اجتماعی و زیستن در میان سایر انسانها لازمه رشد و تکامل همه جانبه انسان است. بسـیاری از توانایی ها و استعدادهای انسان صرفا در ارتباط با دیگران و با حضور در اجتماع رشد نموده و شکوفا می گردد، بنابراین کنج عزلـت گزیدن و انزوا طلبی در اسلام امری نامطلوب است که بسیاری از قوای انسان را به خمودی کشانده و تباه می سـازد. روایـات نیـز این مطلب را مورد تاکید قرار داده و انسانها را از تفرقه و دوری از اجتماع باز داشته و یکی از خصوصیات بارز مومنین راسـتین را انس و الفت با سایر مومنین معرفی می نماید. به همین جهت از انسانها می خواهد در نهایت سـلم و صـفا و بـرادری و برابـری بـا یکدیگر رابطه برقرار نموده و در کنار هم و با استفاده از نیروی شکست ناپذیر اجتماع شرایط سعادت و خوشـبختی خـود و سـایرهمنوعان خود را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

روابط اجتماعی ، ارتباط اجتماعی ، انسان ، قرآن.