معایب و مزایای سازوکار تجدیدنظر و آثار احتمالی آن بر اصل قطعیت در سرمایه گذاری بین المللی

هدف از تحقیق شناسایی معایب و مزایای سازوکار تجدیدنظر و آثار احتمالی آن بر اصل قطعیت در سرمایه گذاری بین المللی است. در این تحقیق جزییات دقیقی در خصوص امکان ایجاد سازوکار تجدیدنظر در داوری های سرمایه گذاری بین المللی و مزایا و معایب بالقوه آن بررسی می شود. سیوال اصلی تحقیق که نگارنده درصدد پاسخگویی به آن است بدین شرح است که سازوکار تجدیدنظر تا چه میزان انعطاف پذیری نظام داوری را کاهش خواهد داد؟ امتیازها و معایب بالقوه سازوکار تجدیدنظر چیست؟ روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در اختلافات سـرمایه گـذاری بین المللی یکی از دلایل اصلی انتخاب سازوکار داوری توسط طرفین، اصل قطعیت در آرای داوری است اما در این میان اصل قطعیت آرا موجـب شـده اسـت کـه دیوان های مختلف داوری در حوزه سرمایه گذاری تصمیمات متناقض و بعضا اشـتباهی را اتخـاذ کنند که البته امکان اصلاح آن آرا و تصمیمات به لحاظ ماهوی وجود نـدارد. صدور چنین احکامی از سوی دیوانهای مذکور سبب ایجاد بحران عدم انسجام و یکپارچگی در آرای داوری بین المللی سرمایه گذاری شـده اسـت. به منظور رفـع ایـن بحـران، مفسـران و صاحبنظران اصلاحات گوناگونی را در خصوص نظام داوری بین المللی سرمایه گذاری پیشـنهاد داده اند که یکی از برجسته ترین آنها ایجاد سازوکار تجدیدنظر است. درواقع میتوان از سازوکار تجدیدنظر در سطح بین المللی یـا منطقه ای بـرای حـل اختلافـات سرمایه گذاری به منظور ایجاد اصلاحات در آینده در زمینه نظام داوری بین المللی سرمایه گذاری بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

داوری ، قطعیت آرا ، اختلافات سرمایه گذاری ، سازوکار تجدیدنظر