شناسایی و جدایی چاره ساز در حقوق بین الملل با مطالعه موردی همه پرسی اقلیم کردستان عراق

از جمله اقلیت هایی که ادعای استقلال طلبی و جدایی طلبی آنها مسبوق به سابقه است؛ اقلیم کردستان عراق است. همه پرسی اقلیم کردستان با توجه به دارا بودن حق تعیین سرنوشت داخلی و دارا بودن اختیارات فراوان محلی از منظر حقوق بین الملل قابل قبول نبود. این همه پرسی علاوه بر نادیدن گرفته شدن جنبه های حقوقی، جنبه های سیاسی آن نیز مورد غفلت واقع شد. از جمله اینکه به منافع کشورهای همسایه از جمله ایران و ترکیه که دارای جمعیت قابل توجه کردزبان هستند، بی توجهی شد. علاوه بر آن، مسیله مناطق نفتی کرکوک و تبعات آن برای دولت عراق و ... باعث شد در سطح جهانی استقلال اقلیم مورد شناسایی واقع نشود. لذا این پژوهش بر آن است تا بررسی آرا علمای حقوق بین الملل در خصوص مشروعیت جدایی چاره ساز به بررسی مشروعیت یا عدم مشروعیت یک جانبه استقلال اقلیم کردستان بپردازد. نتایج پژوهش بیانگر این است که جدایی طلبی و استقلال خواهی اقلیم کردستان عراق تنها در صورت ثابت کردن نقض حقوق بشر آنها توسط رژیم حاکم عراق و یا قانع کردن جامعه بین المللی در دارا بودن مولفه های موثر بودن و بی توجهی به مسایل زبانی، فرهنگی و ... مردم کرد و ... مشروعیت می یابد. چرا که مشروعیت جدایی یک جانبه در شرایط غیر استعماری و عدم موافقت نظام حاکم وقت کشور امکان پذیر نیست. لذا استقلال بین المللی اقلیم کردستان عراق محملی در حقوق بین الملل ندارد. علی رغم سیاست سرکوب و نابودسازی صدام حسین، این اقلیم بعد از مرحله گذار از دوران صدام، به خواسته های خود رسید و در قالب قانون اساسی عراق دارای اختیارات ویژه ای گشت.

کلیدواژه ها:

شناسایی ، جدایی چاره ساز ، اقلیم کردستان عراق ، حقوق بین الملل