تحلیلی فقهی و حقوقی بر وصیت فضولی با رویکردی بر نظرات آیت االله اصفهانی و امام خمینی (س)

یکی از مسایل قابل بحث در باب وصیت، وصیت فضولی میباشد که تمام شرایط عقد در آن موجود است جز اینکه موصی، مالک مورد وصیت نمی باشد و از طرفی صحت و لزوم وصیت نیز متوقف بر رضایت و اذن مالک میباشد.در فقه اسلامی، وصیت فضولی به دو شکل مطح شده است: الف) موصی مال دیگری را از طرف خود و بدون اذن مالک وصیت نماید بدینگونه که پس از فوت خودش، مال به ملکیت دیگری درآید. ب) موصی مال دیگری را فضولا از جانب مالک وصیت نماید تا پس از فوت موصی مورد تملیک موصیله واقع شود. از آنجا که کتاب تحریر الوسیله حضرت امام(س) شرحی بر کتاب وسیله النجاه آیت الله اصفهانی میباشد، از اهمیت زیادی برخوردار است و به جهت اهمیت مقایسه ی آرا صاحب وسیله و شارح آن (حضرت امام خمینی) با روشی توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای و نرم افزارهای فقهی، به مقایسه ی آرا ایشان در ارتباط با وصیت فضولی پرداخته شده و با بررسی اقوال فقها و ادله ی وارد و نقد و بررسی هریک، برخلاف نظر مرحوم اصفهانی که مطلقا وصیت فضولی را صحیح نمیداند، نظر حضرت امام (س) را در ارتباط با وصیت به مال غیر در صورت اذن مالک، اثبات می نماییم.

کلیدواژه ها:

عقد نکاح ، تمکن ، نفقه ، زوج ، زوجه ، امام خمینی(س)