مطالعه آزمایشگاهی میزان جذب گاز دی اکسید کربن در فشار و دمای مخزن در محلول های مختلف نمکی با شوری کم

تولید و انتشار دی اکسید کربن حاصل از احتراق سوخت های فسیلی باعث انتشار گازهای گلخانه ای و گرمایش کره زمین می گردد. یکی از راهکارهای کاهش انتشار دی اکسید کربن، جذب آن در سفره های زیرزمینی و یا مخازن تخلیه شده نفتی می باشد. در این مطالعه به بررسی تأثیر محلول آبی نمک های مختلف بر میزان جذب و ذخیره سازی گاز دی اکسید کربن در جهت کاهش اثر گلخانه ای از انتشار دی اکسید کربن و حذف این آلاینده ها، در یک سیستم فشار بالا پرداخته شده است. در ا ین تحقیق گاز دی اکسید کربن و محلول های آبی در یک محفظه بسته در تماس با یکدیگر قرار می گیرند. تأثیر نوع نمک ها، تأثیر نوع کاتیون ها و آنیون ها، تأثیر غلظت های مختلف نمک با شوری کم، و تأثیر دما بر میزان جذب و ذخیره سازی دی اکسید کربن به دقت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که حضور نمک ها در آب باعث کاشه جذب و ذخیره سازی دی اکسید کربن نسبت به آب خالص می شود و این کاهش جذب در غلظت ها و دماهای بالاتر نمک محسوس تر است. همچنین وجود کاتیون های دوظرفیتی و یا آنیون های با تراکم بار کمتر باعث افزایش میزان دی اکسید کربن جذب شده توسط آب نمک می گردند.

کلیدواژه ها:

گازهای گلخانه ای ، ذخیره سازی دی اکسید کربن ، جذب دی اکسید کربن ، آب با شوری کم