جایگاه تعلیم و تربیت عرفانی در ازهر و مزهر نزاری قهستانی

با توجه به این که عصر نزاری قهستانی، یعنی قرنهای هفتم و هشتم، از درخشان ترین دوره های عرفان و تصوّف است، نگارنده در این مقاله به بررسی و تحلیل عرفان، تعلیم و تربیت عرفانی در منظومه ی ازهر و مزهر وی پرداخته است. در راستای این تحقیق در این منظومه، مقوله های عرفانی شامل توکّل، رضا و تسلیم، پیر، انالحق، سلوک و سالک، تقابل عقل و عشق، ناپایداری دنیا و گریز از آن، بررسی و برای هر مقوله، مثال هایی از این مثنوی آورده شده است. بررسی های انجام شده بر روی این مثنوی نشان می دهد نزاری به عرفان گرایش داشته است و علاوه بر به کارگیری واژگان و اصطلاحات عرفانی، یکی از مضامین برجسته در ازهر و مزهر تقابل عقل و عشق است که در عرفان جایگاه ویژه ای دارد؛ اما عرفان وی در حد متوسط و بیشتر در جایگاه پند و اندرز به کار رفته است.

کلیدواژه ها:

نزاری ، ازهر و مزهر ، تعلیم و تربیت ، عرفان