رابطه بین ویژگی های شغلی و ازخود بیگانگی شغلی در کارکنان شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شغلی و از خود بیگانگی شغلی در کارکنان شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران است. جامعه آماری پژوهش را، کارکنان شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران به تعداد 850 تشکیل داده اند که از بین آن ها 265 نفر بر اساس جدول مورگان، و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه استاندارد می باشد. به طوری که از پرسشنامه هاکمن و اولدهام (1975)، برای سنجش متغیر ویژگی های شغلی و از پرسشنامه صداقتی فرد (1388) برای اندازه گیری از خود بیگانگی شغلی استفاده شده است. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری و محتوایی، و تحلیل عاملی، و پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ تایید شده است. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شغلی و ابعاد اهمیت شغلی، استقلال شغلی، بازخورد شغلی با از خود بیگانگی شغلی رابطه معنی داری وجود دارد. ولی بین تنوع مهارت ها و ماهیت شغل با از خود بیگانگی شغلی رابطه معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شغلی ، از خود بیگانگی شغلی ، شرکت سهامی بیمه ایران استان تهران