محتوای کلروفیل گیاه جو تحت تاثیر باکتری آزوسپیریلوم و بقایای گیاهی در شرایط قطع آبیاری پس از گلدهی

به منظور بررسی محتوای کلروفیل گیاه جو (Hordeum vulgare L.) تحت تـاثیر منـابع مخلـف نیتـروژن و بقایـای گیـاهی درشرایط قطع آبیاری پس از گلدهی، این پژوهش در مزرعه تحقیقاتی اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعـی داراب –دانشگاه شیراز اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در سـال زراعـی 1396-97 انجام شد. تیمارها در این پژوهش شامل: دو سطح آبیاری به عنوان عامل اصلی -1] مطلوب: آبیاری بـر اسـاس نیـازآبی گیاه تا مرحله رسیدگی فیزیولوژیک و -2 تنش آبی: آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه تا انتهای مرحله ی گلدهی (قطع آبیـاری پس از مرحله گلدهی)[ بود. همچنین، عاملهای فرعی شامل دو سطح بقایـای گیـاهی -1] حـذف بقایـا و -2 برگردانـدن 30 درصد بقایای گیاهی (کاه گندم) به خاک[ و چهار منبع کودی -1] شاهد: صفر کیلوگرم نیتروژن بر هکتـار ، -2 کـود نیتـروژن: کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن بر هکتار -3 کود تلفیقی: استفاده تلفیقی از بـاکتری آزوسـپیریلوم (Azospirillum brasilense) و نیتروژن به مقدار 50 کیلوگرم نیتروژن بر هکتار و -4 کود زیستی: تلقیح بذرها با باکتری آزوسپیریلوم)[ بود. نتایج نشان داد که میزان کلروفیل برگ پرچم در هر سه مرحله به طور معنی داری در سطح احتمال 1 درصد تحت تأثیر کاربرد منابع مختلف کـودنیتروژن قرار گرفت و منابع مختلف نیتروژن باعث افزایش محتوای کلروفیل برگ شدند. بالاترین مقـدار کلروفیـل مربـوط بـهتیمار کود کامل نیتروژن و تیمار تلفیقی و کمترین مقدار کلروفیل مربوط به شاهد بود.

کلیدواژه ها:

کود زیستی ، اسپد ، نیتروژن ، کاه