بررسی سیاست های نفتی ایران در اوپک براساس نظریه بازی ها

در شرایط سیاسی-اقتصادی کنونی و تخلفات متعدد اعضای اوپک از مصوبات گروه در اثر رقابت های سیاسی و اقتصادی و خصوصا شرایط منطقه خاورمیانه، افزایش تنش های سیاسی مابین ایران و عربستان سعودی، در کنار جنس تقاضا برای نفت اوپک و جایگاه اوپک در بازار جهانی نفت، رقابت درونی بین اعضای اوپک افزایش چشم گیری داشته و سیاست های نفتی اعضای اوپک بیشتر به رقابت های درونی معطوف گردیده است. در چنین شرایطی رقابت ایران و عربستان سعودی در چشم انداز تعارضات سیاسی-اقتصادی اهمیت دوچندانی یافته است. پژوهش حاضر به منظور بررسی دقیق و علمی تعارضات اقتصادی بین اعضای اوپک، رقابت های درونی اوپک را در چهارچوب نظریه بازی ها مورد توجه قرار داده، در این راستا رقابت درونی اعضای اوپک به شکل یک بازی رهبر-پیرو مدلسازی گردیده و با تعیین تابع سود کشورهای عضو اوپک، نقطه تعادل نش بازی محاسبه شده است.نهایتا با توجه به نقطه تعادل محاسبه شده، میزان تولید بهینه و استراتژی "رفتار پیرو" به عنوان استراتژیبهینه ایران تعیین شده است. همچنین برای یک دوره ی آتی مقادیر بهینه تولید با فرض ثبات شرایط معین گردیده است. در این پژوهش سیاست های بهینه کوتاه مدت ایران در اوپک براساس مدل بازی رهبر-پیرو مدلسازی و محاسبه شده است شاید با وارد نمودن شاخص های سیاسی به معادله سود در آینده و دقیق تر نمودن تابع واکنش کشورها با توجه به شرایط کوتاه مدت اقتصادی و سیاسی هرکشور، نتایج دقیق تری در جهت بررسی سیاست های بهینه بلندمدت ایران در اوپک به دست آید.  

کلیدواژه ها:

Oil policy ، OPEC ، Game theory ، Nash equilibrium ، Political-economic conflict ، Optimal production amount ، سیاست نفتی ، اوپک ، نظریه بازی ها ، تعادل نش ، تعارض سیاسی-اقتصادی ، مقدار تولید بهینه