بررسی مؤلفه‌های هنر مکان‌ویژه در سمپوزیوم مجسمه‌سازی خشت خام یزد

در برخی از هنرهای جدید محل عرضه‌ی اثر هنری منجر به ایجاد فضایی پویا می‌شود که نتیجه‌ی آن تعاملِ بیشتر مخاطبان با اثر هنری است. هنر مکان‌ویژه گونه‌ای از هنر است که ماهیت آن در فرم و معنا با مکانی که در آن قرار گرفته است گره خورده‌است. در سمپوزیوم مجسمه‌سازی خشت خام یزد، شهر به عنوان مکان اجرای اثر با هنر پیوند خورده‌است. بررسی سمپوزیوم مجسمه‌سازی خشت خام نشان می‌دهد که علاوه بر نمایش ویژگی‌های فرهنگی و اقلیمی شهر یزد، مخاطبِ اثر خود را به چالشی فکری برای ادراک جدیدی از آثار تاریخی شهر یزد دعوت می‌کند. این آثار می‌توانند در دسته‌ی هنر مکان‌ویژه قرار گیرند، چرا که آثار و محل ارائه‌شان به کمک یکدیگر معنای اثر را منتقل می‌کنند. این مقاله به دنبال بررسی این مسأله است که که چگونه مکان اجرای سمپوزیوم مجسمه‌سازی یزد می‌تواند ویژگی‌های این آثار را به عنوان آثار مکان‌ویژه تحت تاثیر قرار دهد. نتیجه‌ی بررسی مولفه‌های هنر مکان‌ویژه نشان می‌دهد که بسیاری از ویژگی‌های سمپوزیوم خشت خام با هنر مکان‌ویژه مطابقت دارد. بنابراین، با ترکیبی از گونه‌های هنری جدید در فضاهای شهری و شکل-گیری کنش‌ و واکنش‌ میان مخاطب و مکان‌، می‌توان فضاهای ساکنِ شهرهای تاریخی را به بسترهای تعاملی تبدیل کرد.

کلیدواژه ها:

هنر مکان‌ویژه ، مجسمه سازی ، یزد ، سمپوزیوم مجسمه سازی خشت خام