واکنش گیاه دارویی گل‌گاوزبان ایرانی (Echium amoenmum Fisch. & C.A.Mey) به کودهای آلی و تراکم بوته
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 231
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-12-1_010
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1399
چکیده مقاله:
بسیاری از گیاهان موجود در عرصه‌های طبیعی کشور ما ایران، از جمله گیاه دارویی گل‌گاوزبان (Echium amoenum Fisch. & C.A.Mey) از دیدگاه دارویی و اقتصادی از پتانسیل بالایی برخوردار هستند. به‌منظور شناخت بهتر پتانسیل‌های زراعی گیاه دارویی گاوزبان ایرانی در عرصه‌های زراعی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سه سال زراعی 1391- 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از اثر تلفیقی کودهای آلی در چهار سطح شامل: کود گاوی (30 تن در هکتار)، کمپوست (20 تن در هکتار)، ورمی‌کمپوست (پنج تن در هکتار) و شاهد (عدم مصرف کود) و تیمار تراکم بوته در چهار سطح (چهار، شش، هشت و 10 بوته در مترمربع). با توجه به این‌که گیاه گاوزبان ایرانی در سال اول فقط دارای رشد رویشی است، نتایج به‌دست آمده از سال دوم و سوم آزمایش، حاکی از آن بود که تیمارهای مورد مطالعه اثر معنی‌داری بر تمامی صفات آزمایش همچون ارتفاع بوته، تعداد شاخه اصلی و فرعی، تعداد گل در بوته، و عملکرد تر و خشک گل داشت. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که با افزایش تراکم گیاه گل‌گاوزبان در مترمربع، عملکرد تر و خشک گیاه و تعداد گل در پنج گرم گل افزایش و تعداد شاخه اصلی و تعداد گل در بوته کاهش یافت. کاربرد کودهای آلی عملکرد تر و خشک گیاه، ارتفاع، تعداد شاخه فرعی و تعداد گل در بوته گیاه گل‌گاوزبان ایرانی را افزایش داد. به‌علاوه، بیشترین عملکرد تر و خشک گیاه، تعداد گل در پنج گرم گل، تعداد شاخه اصلی و تعداد گل در بوته در سال اول و بیشترین مقدار ارتفاع و تعداد شاخه فرعی در سال دوم مشاهده گردید. به‌طور کلی، به نظر می‌رسد که کاربرد کودهای آلی و استفاده از تراکم‌های مناسب جهت تولید گیاه دارویی گل‌گاوزبان ایرانی در عرصه‌های زراعی از فاکتور‌های مهم در مدیریت زراعی این گیاه محسوب می‌شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پرویز رضوانی مقدم
دانشگاه فردوسی مشهد
جواد شباهنگ
دانشگاه فردوسی مشهد
اعظم لشگری
دانشگاه فردوسی مشهد
مهسا اقحوانی شجری
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :