شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت گردشگری میراث ایران

در حوزه میراث فرهنگی، آثار ملموس و ناملموس، منحصربه فرد و غیرقابل جایگزین بوده و در میان نسلها از ارزش و احترام زیادی برخوردار هستند. مدیریت مناسب میراث فرهنگی به محافظت بهتر از آن می انجامد. همچنین میراث فرهنگی محافظت و مدیریت شده منجر به جذب بیشتر گردشگران خواهد شد. محوطه های تاریخی از رایجترین منابع میراث فرهنگی هستند. یکی از مزیتهای کشور ایران برای جذب گردشگر نیز برخورداری از میراث فرهنگی ملموس از قبیل محوطه های تاریخی است که توانایی بالقوه کشور را در جذب گردشگران داخلی و بین المللی افزایش داده و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور و دستیابی به رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال را در پی دارد. تبدیل این توانمندی های بالقوه به بالفعل، نیازمند مدیریت مناسب و توجه به عواملی است که به توسعه گردشگری میراث در ایران میانجامد. از این رو در این تحقیق ضمن معرفی محوطه های تاریخی به عنوان یکی از بزرگترین جاذبه های حوزه میراث فرهنگی ملموس، به شناسایی عوامل مؤثر در زمینه مدیریت گردشگری میراث و ارائه پیشنهادهایی در این زمینه پرداخته شده است. براساس نتایج این تحقیق، عوامل حفاظت و مدیریت محوطه های تاریخی، توسعه پایدار، تفسیر، بازاریابی، مدیریت دیدارکنندگان، مدیریت تسهیلات، برنامه ریزی و زون بندی، قیمت ورودیه، قوانین و مقررات و منابع مالی و آموزش از مهمترین عوامل در زمینه مدیریت گردشگری میراث میباشد که باید توسط مدیران و سیاستگذاران در این حوزه مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

گردشگری میراث ، محوطه های تاریخی ، مدیریت گردشگری میراث