مروری برعوامل موثر بر عدم گزارش دهی خطاهای دارویی در پرستاران

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 187

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_324

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: شایع ترین نوع خطاهای پزشکی، خطاهای دارویی می باشد که می تواند سلامت بیماران را با خطرات گوناگونی مواجه کند. گزارشدهـی به موقـع و صحیـح خطـاهای دارویی یکـی از عوامـل تاثیرگـذار در حفـظ و برقـرای ایمنـی بیماران محسـوب می شـود. هدف مطالعه حاضر بررسی عوامل موثر بر عدم گزارش خطاهایی دارویی در پرستاران می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضراز نوع مروری است که به منظور دستیابی به اهداف مطالعه مقالات مرتبط در پایگاه های اطلاعاتی SIDو Magiran با استفاده از کلیدواژه های خطاهای دارویی، پرستاران و عدم گزارش دهی جمع آوری گردید. پس از غربالگری مقالات، دوازده مقاله که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند وارد مطالعه شدند و عوامل موثر بر عدم گزارش خطاهای دارویی استخراج شد.یافته ها: با توجه به بررسی های به عمل آمده از مقالات، دلایل متعددی از جمله عدم اگاهی پرستاران از تعریف خطاهای دارویی، نبود دستورالعمل های مشخص برای گزارش دهی، دشوار بودن فرایند گزارش دهی، وجود موانع مدیریتی، وقت گیر بودن، عدم حمایت کافی سیستم از پرسنل، تمرکز مدیران پرستاری بر شخص اشتباه کننده بجای تمرکز بر عوامل مسبب، بی اهمیت بودن گزارش برخی خطاهای دارویی از نظر پرستاران، ترس از عواقب گزارش دهی و نهایتا فراموش کردن گزارش دهی به عنوان عوامل موثر بر عدم گزارش دهی خطاهای دارویی در پرستاران تعیین گردید.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت عواقب خطاهای دارویی بر سلامت بیماران و به منظور رفع موانع گزارش دهی، ارائه بازخورد مناسب در رابطه با خطاها، ایجاد سیستم ثبت کارامد، برگزاری دوره هایی برای اموزش دارودرمانی ایمن به پرستاران،کاهش ساعت کاری پرستاران، ارزیابی مستمر دانش و اطلاعات پرستاران و ترویج فرهنگ استفاده از کتابچه های اطلاعات دارویی و اصلاح شیوه های مدیریتی برخورد با خطاهای پزشکی پیشنهاد می گردد.

نویسندگان

امیررضا فرامرزی

دانشجوی کارشناسی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

علی مستانی جهرودی

دانشجوی کارشناسی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

اشرف خرمی راد

دکتری روانشناسی سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران