بررسی رابطه بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در پرستاران بیمارستان خاتم شوشتر در سال 1398

زمینه و هدف: سلامت معنوی به عنوان احساس رضایت بخش درونی و ارتباط موثر با خود و دیگران تعریف میشود که به معنادار کردن زندگی می انجامد . از طرفی خودکارآمدی اطمینان فرد در مورد توانایی های فردی است .این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت معنوی و خودکارآمدی در پرستاران بیمارستان خاتم شوشتر در سال 1398 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است. نمونه ها شامل 180 نفر از پرستاران بیمارستان خاتم شوشتر به روش تصادفی انتخاب شدند . پرسشنامه سلامت معنوی الیسون و پولوتزین و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی shererو همکاران بین افراد توزیع شد. داده ها جمع آوری و از طریق نرم افزارspss.16 مورد آنالیز قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی 58,73 64.50 بدست آمد.نمره سلامت معنوی .74.2% افراد متوسط و%8,32 سلامت معنوی پایینی داشتند. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد بین سلامت معنوی و خودکارآمدی ارتباط معناداری یافت میشود p=0.001 .هم چنین بین سلامت معنوی با جنسیت، سن، وضعیت تاهل و سابقه ابتلا به بیماری خاصنیز ارتباط آماری معناداری یافت شد.P<0.05نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد بین خودکارآمدی و سلامت معنوی ارتباط مستقیم وجود دارد لذا توجه به ارتقای سلامت معنوی پرستاران در بهبود خودکارآمدی آنان مفید است .

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، پرستار ، خودکارامدی