بررسی نتایج درمان کیست های سینویال ناحیه پشتی مچ دست به روش آرتروسکوپیک در مراجعه کنندگان بیمارستان بعثت همدان93-96
محل انتشار: اولین کنگره سالیانه دانشجویی آوان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 415
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AVAN01_262
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: کیست گانگلیونی ناحیه مچ دست شایع ترین ضایعه توده ای در اندام فوقانی است این ضایعه زمانی که موجب درد، ضعف کارکردی و مشکل آفرینی از نظر زیبایی باشد مورد شکایت بیماران قرار میگیرد. درمان غیر جراحی با عود بالا همراه است و جراحی باز نیز با عوارضی نظیر اسکار غیر قابل قبول، محدودیت حرکات و درد ناشی از آسیب اعصاب حسی ناحیه همراه است. جدیدترین روش، درمان آرتروسکوپی است که کارآمدی آن در حال آزمایش است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نتایج حاصل از درمان آرتروسکوپیک انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه ی مقطعی بر روی تمامی(بیست) بیمارانی که از خرداد93-96 در درمانگاه ارتوپدی بیمارستان بعثت تحت جراحی آرتروسکوپیک قرار گرفتند، انجام شد. بیماران با میانگین سن3،31 سال(14زن و 6مرد) ابتدا از درد مزمن، تورم و محدودیت حرکات مچ دست شکایت داشتند، و با میانگین فاصله زمانی 33 ماه(11 الی 55 ماه) بعد عمل با معاینه دوباره و پرسشنامه دموگرافیک مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده های بدست آمده در نرم افزار 16 spss با روش CHI2 مورد آنالیز و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: با میانگین فاصله زمانی 33 ماه بعد عمل عوارض عمل، اسکار، عملکرد، درد و عود بررسی شد که تنها یک مورد عود مشاهده شد. درد قبل عمل که از 1 تا 10 در مقیاس VAS میانگین 5,6 را داشت، بعد عمل تا میانگین 1,7 کاهش یافت. میانگین اسکار در مقیاس ونکوور از صفر تا 13، دارای p=1.5 و o=1.4 بود. 11 مورد هیچ عوارضی نداشتند. یک مورد درد همراه با حساسیت به سرما، سه مورد حساسیت به فشار و سرما، یک مورد تنها درد و یک مورد درد و حساسیت به فشار و سرما و محدودیت خفیف حرکت مشاهده شد. میانگین میزان رضایت از عمل از 1 تا 10، 7,4 بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد درمان آرتروسکوپی کیست های پشت دست با احتمال عود پایین، عوارض و اسکار کم همراه است لذا روش مناسبی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد محمدی بلبان آباد
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
امیررضا عبداللهیان
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
حسین صارمی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.