بررسی ارتباط کیفیت زندگی با خودکارآمدی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قلب مراجعه کننده به بیمارستان بزرگ دزفول در سال 1398

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 336

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_244

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بیماری های عروق کرونر یکی از شایعترین بیماری های عصر حاضر می باشد، آنژیوگرافی عروق کرونر قلب یک روش استاندارد برای تشخیص قطعی بیماری های عروق کرونر می باشد. با توجه به اینکه مراقب های زیادی برای بیماران قلبی وجود دارد، توانایی مراقبت از خود و آرامش و آسایش در زندگی یکی از معیار های مهم برای بیماران قلبی می باشد. لذا مطالعه ی حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی با خودکار آمدی بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قلب مراجعه کننده به بیمارستان بزرگ دزفول انجام شده است.مواد و روش ها: مطاله حاضر، یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی می باشد که در 6 ماهه دوم سال 1398 بر روی 350 بیمار تحت آنژیوگرافی در بیمارستان بزرگ دزفول به روش در دسترس انجام شده است. ابزار گردآوری اطلاعات علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد خودمراقبتی شرر و پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی QOL-AD بود. داده ها پس از جمع آوری، نهایتا با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 59/01 5/19 بود که 48/85 درصد 171) نفر) از بیماران مرد و باقی زن بودند.93/14 درصد 326) نفر) بیماران متاهل و باقی مجرد بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی و خودکارآمدی آنها به ترتیب 54/44 12/3 و 67/27 20/09 بود. میان سن و خودکارآمدی رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت .(P<0/05, r=0/26) همچنین بین سطح تحصیلات با خودکارآمدی رابطه مثبت و معنی دار یافت شد.P<0/05, r=0/24 میان کیفیت زندگی و خود کار آمدی نیز رابطه مثبت و معنی دار مشاهده شد.P<0/05, r=0/37 نتیجه گیری: بطورکلی، با توجه به یافته های مطالعه ارتباط مثبت و معنی داری بین کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر وجود دارد یا به عبارت دیگر گویه های خودکارآمدی می توانند گویه های کیفیت زندگی را پیش بینی کنند. پیشنهاد می شود برای ارتقا کیفیت زندگی بیماران با ارائه آموزش های به جهت ارتقا خودکارآمدی آنها به بالا رفت سطح کیفیت زندگی آنها کمک کرد.

نویسندگان

فاطمه مهتدی

دانشجو کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه آزاد واحد دزفول، دزفول، ایران

امین عبدالوند

دانشجو کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه آزاد واحد دزفول، دزفول، ایران

فاطمه عبدالوند

کارشناس پرستاری، بیمارستان بزرگ دزفول(دکتر گنجویان)، دزفول، ایران

فردوس پلارک

کارشناسی ارشد پرستاری کودکان، هییت علمی گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، دزفول، ایران