فرسودگی شغلی پرستاران و عوامل موثر بر آن
محل انتشار: اولین کنگره سالیانه دانشجویی آوان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 464
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AVAN01_228
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف:یکی از چالش های مهم در سراسر جهان برای پرستاران فرسودگی شغلی است. فرسودگی شغلی یک سندرم سه آیتمی است که شامل تحلیل عاطفی، مسخ شخصیت و فقدان موفقیت فردی است. فرسودگی شغلی در پرستاران با مشکلات متعددی همراه است از جمله این مشکلات می توان به کاهش عملکرد، افت سلامت جسمی و روانی، کاهش رضایت بیماران از مراقبت های پرستاری اشاره کرد. با توجه به اینکه پرستاران از مهمترین اعضای تیم بهداشتی و درمانی هستند و ساعات زیادی را با بیمار سپری می کنند و تحت استرس های فراوانی قرار می گبرند از این سو بسیار مستعد فرسوگی شغلی هستند لذا در این مطالعه مروری به عوامل موثر بر فرسودگی شغلی خواهیم پرداخت.مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه جستجوی مقالات از سال 2000 تا 2020 با کلید واژه های فارسی و معادل آن از قبیل فرسوگی شغلی، پرستاران، بیمارستان، استرس شغلی، تاب آوری در پایگاه های اطلاعاتی. PubMed,Science Direce,Scopus, Sid, Magiran, Google Scholar انجام شد در نهایت با توجه به معیارهایی از قبیل در دسترس بودن فایل کامل مقاله، به زبان فارسی و انگلیسی بودن، مطالعات مرتبط برگزیده و مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج مطالعات انجام شده بیانگر آن بود که پرستاران بسیار مستعد ابتلا به فرسودگی شغلی هستند و عوامل گوناگونی در بروز این سندرم نقش دارند. از جمله این عوامل می توان به رضایت شغلی، سلامت معنوی، سلامت روان، امنیت شغلی، استرس، اضطراب و تاب آوری شغلی، اشاره کرد.نتیجه گیری: بروز فرسودگی شغلی در پرستاران از آمار چشمگیری برخوردار است با توجه به اثرات منفی که این سندرم بر پرستار و عملکردش می گذارد لذا لازم است که مسئولان و مدیران پرستاری به این مهم توجه بیشتری نمایند و در پی کاهش این مشکل برای پرستاران اقدامات مورد نظر و مربوطه را انجام دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا عبادی نژاد
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، ایران