بررسی نگرش والدین در رابطه کودک با اختلالات روان

زمینه و هدف: خانواده، یک سازمان اجتماعی کوچک است که تمامی اعضای آن بر یکدیگر تأثیر متقابل دارند. تولد کودک ناتوان غالبا مشکلات و احساسات روانشناختی ویژه ای را برای همه اعضای خانواده به خصوص والدین به وجود می آورد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نگرش والدین در رابطه کودک با اختلالات روان انجام شد.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی برروی تعداد 30 والد دارای کودک با اختلالات روانی ساکن شهر بندرعباس که با روش نمونه گیری انتخاب و اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه، پرسشنامه درمحورهای ( دموگرافیک، اضطراب، وضعیت اقتصادی، زندگی آینده، زناشویی، حمایت اجتماعی، مراقبت، مخاطرات ، اعتقادی ) بود. داده ها با کمک نرم افزار SPSS-16 وآمار توصیفی و آزمونهای همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که % 73 از والدین مضطرب بودند و از دلهره فرزندآوری و ترس از آینده زناشویی رنج می بردند. %64/3 نمونه ها دچار ضعف امکانات و مشکلات اقتصادی بودند. % 78 داده ها مربوط به عدم حمایت اجتماعی مناسب ذکر شده بود. در رابطه با محور اعتقادی ( % 76 ) موارد به سارش و پذیرش اجباری تن داده بودند. بین محورها همبستگی وجود داشت بطوریکه محورها تاثیرگذار بر یکدیگر بودند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج کسب شده و تاثیرگذاری فقر فرهنگی، اقتصادی و حمایتی در پذیرش و نگهداری از کودکان، والدین دارای نگرش مناسبی در برخورد با اختلالاتروان کودکـان نیستند و این امر چالشهای خانواده را شدت میبخشد. لذا پیشنهاد میشود مراکز توانبخشی وحمایتی در همه شهرها به جهت تحت پوشش قرار دادن خانواده های نیارمند و بهبود عملکرد این خانواده ها برپا شوند. مشاوره قبل از ازدواج و مشاوره روانکاوی خانواده ها برای بهبود پذیرش و ایجاد ارامش در خانواده موثر است.

کلیدواژه ها:

نگرش ، والدین ، کودک ، اختلالات روان