بررسی شیوع دیابت بارداری و عوارض مادری و جنینی مرتبط با آن در ایران(مطالعه مرور سیستماتیک)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 291

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_186

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:دیابت بارداری شایع ترین اختلال متابولیک دوران بارداری است که اولین بار طی بارداری تشخیص داده شده است،و با عوارض متعدد مادری و جنینی همراه میباشد. با توجه به عدماطلاعات کافی در زمینه شیوع دیابت بارداری در کشور و تفاوت های فراوان نتایج میزان شیوع این مشکل در مطالعات انجام شده،مطالعه ی حاضر به صورت مرور سیستماتیک و با هدف بررسی شیوع دیابت بارداری و عوارض مادری و جنینی مرتبط با آن در ایران انجام گرفت.روش جستجو:مطالعه حاضر یک مطالعه مرور سیستماتیک در مورد شیوع دیابت بارداری در ایران میباشد.مطالب این پژوهش براساس جست وجوی مقالات در سایتهایSID، Googlescholar، magiran، pubmed، با استفاده ازکلیدواژه دیابت-بارداری،شیوع دیابت بارداری و عوارض دیابت بارداری نوشته شده است.پس از تکمیل جستجو و ارزیابی136مقاله با استفاده از چک لیست،تعداد47پژوهش که در سالهای 1380 تا1398در ایران با موضوع شیوع دیابت بارداری و عوارض آن انجام شده-بود،مورد بررسی قرارگرفتند.یافته ها:به طور کلی در مطالعه ی حاضر شیوع دیابت بارداری5,88درصد در کشور برآورد گردید. میزان شیوع دیابت بارداری در بین مطالعات مختلف از1 3تا18,6درصد متغیر بود.کمترین میزان شیوع دیابت بارداری در اردبیل1,3درصد و بیشترین میزان دیابت بارداری در کرج18,6درصد مشاهده شد.از عوارض آن میتوان به ماکروزومی ،زردی،پلی سیتمی،نارس بودن نوزاد،سقط و نقایص مادرزادی اشاره کرد.البته در میان عوارض مادری دیابت شیوع هیپرتانسیون،پره اکلامپسی،ماکروزومی سزارین و عفونت بیشتر از بقیه عوارض می باشد.نتیجه گیری:شیوع دیابت بارداری در کشور رو به افزایش است. بررسی دیابت بارداری در تمام استانهای کشور،به منظور برآورد صحیح از شیوع دیابت بارداری درکشور و همچنین دراختیار قراردادن اطلاعات دقیق تر سیاستگذاران سلامت،تا با برنامه ریزی های مناسب و اتخاذ سیاست های بهداشتی درمانی از افزایش شیوع و عوارض ناشی از این بیماری ممانعت بعمل آید.

نویسندگان

شیما اوجی

دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران.

اعظم هنرمندپور

کارشناس ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران.

شیرین اوجی

دانشجوی کارشناسی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان،هرمزگان،ایران.