اعتبارسنجی اسکنر فروسرخ به کمک مستندنگاری هندسی بنای تاریخی اعتمادالسلطنه

ازآنجایی‌که روش ‏های فعلی برای بازسازی سه‌بعدی مبتنی بر لیزر یا مبتنی بر عکس (فوتوگرامتری)، گران‌قیمت یا پیچیده هستند، سنسورهای کم‌هزینه فروسرخ مانند سنسور ساختاری و سنسور کینکت، وسیله‏ ای امیدوارکننده برای جایگزینی معرفی شده‏اند. سنسور ساختاری برای مستندنگاری متریک، فناوری نوظهور محسوب می‏شود، به همین دلیل توانایی‏ های این سیستم برای مستندنگاری میراث فرهنگی بررسی نشده است. همچنین بر اساس خطای معرفی‌شده برای سنسور ساختاری، اسکنر دقتی بالای 99% در ابعاد اجسام بین  m4/0 تاm  5/3 دارد، لذا برای مستندنگاری میراث فرهنگی مناسب است. به همین منظور هدف اصلی این پژوهش اعتبارسنجی این ادعا بر اساس نمونه موردی ‏های برداشت‌شده به‌صورت تجربی آزمایشی است تا مناسب بودن این ابزار برای مستنندنگاری میراث فرهنگی تأیید شود. به‌عنوان بررسی تجربی آزمایشی سنسور ساختاری، خانه تاریخی اعتمادالسلطنه مورد مستندنگاری و پردازش قرارگرفته و نتایج به‌دست‌آمده از اسکنر با ابعاد واقعی خانه مورد مقایسه قرارگرفته است. لذا یافته‏ های تحقیق بیان می‏دارد که این سیستم مستندنگاری، برای برداشت و سه‌بعدی سازی بناهای تاریخی مناسب نبوده و دقت لازم و مورد ادعا را ندارد. همچنین برای بررسی دقت سنسور ساختاری برای مستندنگاری آثار موزه‏ای، ماکت مسجد امام اصفهان مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان می‏دهد سنسور ساختاری تنها برای اجسام تاریخی با ابعاد بین تاm  3/0 تاm  2 گزینه مناسبی محسوب می‏ شود و دقت آن بالای 95% است که بر اساس قوانین نقشه ‏کشی کاداستر قابل قبول است. تعداد ابرنقاط در هر برداشت بین 103 الی 106 نقطه است و ابعاد برداشت با در نظر گرفتن خطای جذر میانگین مربعات تاm3  5 قابل انجام است و بیشتر از آن اسکنر قابلیت ندارد. آزمون همبستگی پیرسون نشان می‏دهد با بالا رفتن ابعاد سوژه خطا اسکنر به‌صورت فزاینده افزایش می‏یابد. 

کلیدواژه ها:

Remote Sensing ، Point Clouds ، Historical Buildings ، Restoration ، Conservation ، سنجش از راه دور ، ابر نقاط ، بناهای تاریخی ، مرمت ، حفاظت