اشارات اسلامی و سامی در روایات باستانی/ شاهنامه
محل انتشار: دوفصلنامه ادبیات پهلوانی، دوره: 3، شماره: 5
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HEROIC-3-5_001
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399
چکیده مقاله:
بخشی از ادبیات فارسی را روایاتی شکل داده که درونمایه آنها متعلّق به ایران باستان است؛ امّا این داستانها از اشارات و عناصرِ اعتقادیِ اسلامی و یـا سامی بـرکنار نمانده و حتّی بـه شاهنامه کـه حماسه ملّی ایرانیان انگاشته می شود راه یافته است؛ چنانکه در آن، اندیشههای گنوسیوار متعلّق به عرفای صدر مسیحیّت در رفتار کسانی چون ایرج و کیخسرو ـ همچون شریر دانستنِ جهان و تنِ آدمی ـ دیده میشود. شاید این باورها از مسیحیّت وارد مانویّت شده و از آنجا به شاهنامه راه یافته باشد. همچنین از زبان شخصیّتهای ایـرانیِ زردشتی، سخنانی با درونمـایه قـرآنی، چون بی نیازیِ یزدان از فرزند یا باور به فرشته ای اسلامی مانند عزرائیلِ «جـانستـان» دیده می شود؛ در حالی که بنا بر دیدگاه های دینی کهنِ ایرانی، اورمزد دارای فرزندانی چون آذر و سپندارمذ است و دیـوی به نـام استویهاد جان مردمان را میستاند. پـژوهشِ پیشِ رو چنین تأثیرپذیری را از باور و اندیشه های غیر ایرانی، در شاهنامه بررسی کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان