اثرمیانجی اخلاق کاری در ارتباط رهبری اخلاقی و عدالت سازمانی با اشتیاق شغلی

زمینه: مسئله مهم پیش‎روی سازمان‌ها، شناسایی عوامل مرتبط با اشتیاق شغلی و بکارگیری این عوامل جهت افزایش سطوح اشتیاق کارکنانشان می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، تبیین اثر رهبری اخلاقی و عدالت سازمانی بر اشتیاق شغلی با تأکیدبر نقش واسط اخلاق کاری ‎است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری این تحقیق کلیه کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی همدان به تعداد 490نفر بوده که حجم نمونه براساس جدول مورگان تعداد 217نفر با استفاده از روش نمونه‎گیری تصادفی ساده تعیین شده است. برای گردآوری داده‌های پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد عدالت سازمانی، رهبری اخلاقی، اخلاق‎کاری، و اشتیاق شغلی استفاده شد. و الگوی ارائه شده با استفاده از مدل‏سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از پژوهش، نشان می‌دهد مدل به کار گرفته شده، مدل نظری مناسبی در فرآیند شکل‎گیری اشتیاق شغلی با نقش واسط اخلاق‎کاری بوده و تمامی روابط مستقیم میان متغیرهای مدل، معنادار بوده‎اند. همچنین، نتایج حاصل از مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان دادند که؛ عدالت سازمانی 70 درصد اخلاق کار در سازمان، رهبری اخلاقی 55 درصد اخلاق‎کار در سازمان، اخلاق کار 66 درصد اشتیاق شغلی، رهبری اخلاقی 41 درصد اشتیاق شغلی را از طریق اخلاق‎کار در سازمان و  عدالت سازمانی 47 درصد اشتیاق شغلی را از طریق اخلاق‎کار در سازمان را پیش‎بینی می‎کنند. نتیجه‎گیری: بر اساس یافته‏های پژوهش، با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان با ایجاد جو اعتماد و برابری در سازمان و با تقویت شاخص‌های مثبت فردی و سازمانی وضعیت اشتیاق شغلی کارکنان را بهبود بخشید؛ تا با افزایش تعهد و دلبستگی کارکنان به سازمان زمینه بهبود عملکرد سازمان مهیا گردد.

کلیدواژه ها:

Work ethic ، Ethical leadership ، Organizational justice ، Work engagement ، اخلاق‎کار ، رهبری اخلاقی ، عدالت سازمانی ، اشتیاق شغلی