بررسی شیوع خود جرحی بدون خودکشی در نوجوانان و جوانان ایرانی
محل انتشار: دو فصلنامه تعالی بالینی، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 473
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCE-8-2_002
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1399
چکیده مقاله:
خود آسیبرسانی یکی از قویترین عوامل پیشبینی کننده اقدام به خودکشی است و به انواع مختلف تقسیم میشود. خود جرحی بدون خودکشی بخشی از این تقسیمبندی است که بهصورت یک پدیده شایع در مدارس و دانشگاهها درآمده است ولی وسعت درک فرایند آن نیاز به بررسیهای بیشتری دارد. از آنجا که تاکنون مطالعات متنوعی در نقاط مختلف کشور انجامشده است، بررسی دقیقتر موضوع و جمعبندی نهایی در این زمینه ضروری به نظر میرسد.
در این مطالعه مروری، کلیدواژههای فارسی شامل؛ نوجوان، جوان، رفتار خودجرحی، خودجرحی بدون خودکشی، تحریف خود، خود آسیبرسانی عمدی و شیوع، به همراه معادلهای انگلیسی در پایگاههای جستجوPubMed, Magiran
GoogleScholar, SID، ۶ مقاله انگلیسی ۱۰ مقاله فارسی به دست آمد. در نهایت ۳ مقاله انگلیسی و ۳ مقاله فارسی بررسی شدند. نتایج مطالعات مختلف در ایران حاکی از شیوع خود جرحی بدون خودکشی بین 5/40-4/3 درصد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساره ایزکیان
دانشگاه آزاد واحد ساری
بهرام میرزاییان
استادیار،گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
سید حمزه حسینی
استاد روانپزشکی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، موسسه اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران