حکم بیع عربون

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,774

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GHADIRCONF05_060

تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1399

چکیده مقاله:

منظور از بیع عربون این است که شخص متاعی را بخرد و مبلغی را به عنوان پیش پرداخت به بایع بپردازد که اگر متاع مزبور موردپسند و مطبوع وی بود آن مبلغ از ثمن محسوب گردد و اگر نه هبه و مال بایع باشد. بنابراین ماهیت پیش پرداخت (بیعانه) هم درمیان فقها و هم در قوانین موضوعه کمتر مورد مطالعه قرار گرفته و می تواند مبحثی جدید و قابل تامل باشد. میان ماهیت پیشپرداخت و نهادهای حقوقی مشابه (وجه التزام ، هبه و ...)، شباهت هایی وجود دارد که گاها باعث می شود، ماهیت آنها در توجیهو بررسی ماهیت حقوقی پیش پرداخت به کار گرفته شود، بدون توجه به این امر که علاوه بر مشابهت ها، تفاوت هایی میان آنها نیزوجود دارد و ما در این نوشتار به آنها خواهیم پرداخت.به رغم سکوت قانون گذار و اجمال قانون مدنی در خصوص این موضوع، به صرف پرداخت پیش پرداخت نمی توان قائل به انعقادعقد بیع گردید، چرا که هنوز ایجاب و قبولی به صورت قطعی میان طرفین صورت نگرفته است و به تبع آن، آثار عقد بیع را نیزنخواهد داشت. وجه التزام، تعهد یک طرفی به بیع، تعهد متقابل به بیع، عقد معلق و امثال آنها نیز نمی توانند قالب های مناسبی برایتوجیه پیش پرداخت باشند. به همین دلیل با توجه به ادله فقهی و مبانی حقوق ایران در این باره و بررسی آنها به این نتیجه می رسیمکه پیش پرداخت ماهیت خاص و مختص به خود را دارد و به عنوان پرداخت مقداری از کل ثمن معامله محسوب می شود و درصورت تشکیل عقد در آینده، جزء ثمن اصلی قرار می گیرد.

نویسندگان

حمید بذرپاچ

عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد هشتگرد

محمد ملکان

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی