مقاله ی مروری بررسی عوامل ایجاد زوال چنار

درخت چنار از خانواده Platanaceae با نام علمی Platanus orientalis جزء درختان پهن برگ و خزان کننده نیم کره شمالی محسوب می گردد. چنار درختی بزرگ با تاجی گسترده و شاخه های قوی است و این ویژگی ها موجب شده اند تا چنار در ردیف مهم ترین درختان سایه دار پارک ها و حاشیه خیابان ها قرار گیرد. از نظر شرایط اقلیمی نیز چنار به سرمای شدید و یخبندان حساسیتداشته و مطلوب ترین دامنه متوسط دمای سالیانه برای آن 4 الی 21 درجه سانتی گراد است و در ارتفاع بین 2000 تا بیش از 3000 متری از سطح آب های آزاد رشد مناسبی دارد. سرما و یخبندان یکی از بزرگ ترین عوامل از بین رفتن و خشکیدگی این درختان در اغلب ایالت های امریکا بوده است. زوال برخی از درختان از جمله چنار درشهرهای بزرگ در سال های اخیر به مشکلی جدی درمدیریت فضای سبز تبدیل شده است. بررسی ها نشان می دهد در شهرهایی مانند مشهد، کرج، تهران و سایر شهرهای بزرگ علائم ریزش برگ و خزان زودرس آن وجود دارد. فرضیات مختلفی مطرح گردیده است که از جمله قابل توجه ترین آنها می توان به گرم شدن تدریجی کره زمین، سرمای شدید و به ویژه سرمای دیررس بهاره، آلودگی هوای شهرهای بزرگ به ویژه به سرب، استفاده از نمک و آب های شور در ذوب کردن برف و یخ در معابر عمومی شهرها در زمستان، آلودگی خاک ها به عناصر سنگین، کمبود آب آبیاری در تابستان، آبیاری با آب های شور، آهکی بودن خاک به عنوان عامل پیری زودرس، کمبود عناصر غذایی، بیماری های قارچی و آفات، خشکاندن تعمدی درختان چنار توسط برخی از ساکنین آپارتمان های بزرگ به منظور استفاده بیشتر از نور خورشید و غیره اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

زوال ، چنار ، مدیریت فضای سبز ، Platanus orientalis ، خزان زودرس