مروری بر فوم میکروسلولی IPP و تأثیر دما و (CO(2 بر عملکرد آن

فوم های میکروسلولی ویژگی های یکسانی را در پلیمرهای فومی متداول یا جامد ارائه می دهند، از جمله وزن سبک، صرفه جویی درمواد، هدایت کم گرما، و مقاومت ضربه بالا، این مزایا فومهای میکروسلولی را در معرض توجه زیادی در طول چند دهه گذشته قرارمیدهد. کربن دی اکسید فشرده معمولا در فرایند فومی میکروسلولی به عنوان یک عامل فومی ساز فیزیکی، در درجه اول به خاطرارزانی و عملکرد ایمن آن، مورد استفاده قرار می گیرد. در مقایسه با دیگر مواد پلی اورتن فومی میکروسلولی، مثل فوم های پلی استایرن(PS) یا پلی اتیلن (PE)، فوم های پلیپروپیلن (PP) دارای دمای سرویس، صلبیت و پایداری حرارتی بالاتری هستند. علاوه بر این، فوم های PP مقاومت ضربه خوبی نسبت به فومهای PS، و مقاومت بالاتری نسبت به فوم های PE ارائه می دهند. فوم های PP جایگزین امیدوارکنندهای برای دیگر فومهای گرمانرم (ترموپلاستیک) پلیاورتن در کاربری های مختلف صنعتی هستند. به عنوان یکی از موادپلیمری مصنوعی جهانی، IPP عمدتا در بسته بندی، لوازم خانگی، عایق حرارتی، قطعات خودرو و سایز زمینه های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، فومسازی IPP به یک سطح مورفولوژی سلولی ریز، کار دشواری است. دلیل اصلی این امر، ساختارمولکولی خطی آن است، که منجر به مقاومت ذوب بسیار پایین شده و مانع تولید مورفولوژی سلول ایدهآل می شود. فروپاشی سلول،انباشتگی (انعقاد) یا شکستگی ایجاد شده حین ذوب شدن فوم باعث نقص شدید فوم های میکروسلولی IPP می شود.