صفات عرفانی و نمادین قلندران در آثار سنایی، عطار، مولانا و حافظ
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 534
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QPA-2-5_005
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1399
چکیده مقاله:
قلندر یکی از اصطلاحاتی است که در ادبیات و شعر عاشقانه کاربرد چشمگیری دارد و یکی از جلوه های مهم
شعر عرفانی به کار بردن مضامین قلندری است. این گونه اشعار به طور رسمی با سنایی آغاز شد ، پس از سنایی
شاعرانی چون عطار ، مولوی، سعدی و حافظ آن مضامین را در اشعار خود بسیار به کار برده اند. این اصطلاح در
منابع عرفان و تصوف در معنای صوفیانه به کار رفته است ولی فاقد تعابیر لطیف و توصیفات نمادین و سمبلیک
است. شاعران فارسیگو بویژه شعرای عارف و صوفی مسلک در اشعار خویش توصیفاتی لطیف و باریک و دقیق از
این اصطلاح را با زبان نمادین و سمبلیک ارایه نمودهاند. کشف معنای نمادین این واژه در شعر عرفانی در فهم و
تفهیم بسیاری از صفات و خصوصیات عرفانی قلندران در شعر کمک شایانی می کند. از جمله صفات و خصوصیات
قلندران در شعر نمادین عرفانی میتوان به موارد ذیل اشاره نمود: ترک تعلقات، کافری، رندی، ترک ظاهر دین و
ظاهر شرع، باده نوشی و...
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا شرافتی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه.آذربایجان غربی، ارومیه، ایران
زهرا نوروزی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان. آذربایجان غربی ، ارومیه ، ایران