بررسی ارتباط بین مقابله با سرطان و خودکارآمدی مدیریت علائم، حمایت اجتماعی درک‌شده، عدم قطعیت و جهت‌گیری زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه : هدف از این مطالعه بررسی مقابله با سرطان و ارتباط آن با خودکارآمدی مدیریت علائم، حمایت اجتماعی درک‌شده، عدم قطعیت در زندگی و جهت‌گیری زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان است. روش کار: مطالعۀ حاضر به شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی با حجم نمونۀ ۱۵۰ نفر، در زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به مراکز آموزشی درمانی و پژوهشی ارومیه در سال ۱۳۹۵ انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های خصوصیات دموگرافیک، مقابله با سرطان، خودکارآمدی مدیریت علایم سرطان پستان مرتبط با شیمی‌درمانی، حمایت اجتماعی درک‌شده، عدم قطعیت میشل در بیماری و آزمون جهت‌گیری زندگی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۰ و آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی انجام شد.  یافته‌ها: همبستگی مثبت بین مقابله با سرطان و خودکارآمدی مدیریت علائم، حمایت اجتماعی درک‌شده و جهت‌گیری زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان وجود داشت و همبستگی منفی بین مقابله با سرطان و عدم قطعیت در زندگی مشاهده شد ( sig کمتر از ۰/۰۱). نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد ۰/۵۷۱% از واریانس مقابله با سرطان از طریق متغیرهای حمایت اجتماعی درک‌شده، خودکارآمدی مدیریت علائم، جهت‌گیری زندگی و عدم قطعیت تعیین می‌شود. بحث: براساس نتایج پژوهش خودکارآمدی مدیریت علائم، حمایت اجتماعی درک‌شده، جهت‌گیری زندگی و عدم قطعیت در زندگی بر میزان مقابله با سرطان پستان تأثیر دارد. بنابراین انجام مداخلاتی در این زمینه‌ها برای افزایش توانایی مقابله با سرطان توصیه می‌شود. 

کلیدواژه ها:

Breast Cancer ، Coping ، Self-efficacy ، Social support ، Uncertainty ، Optimism ، سرطان پستان ، مقابله ، خودکارآمدی ، حمایت اجتماعی ، عدم قطعیت ، خوش‌بینی