مقایسه مهارت‌های اجتماعی کودکان سن دبستان با والدین مبتلا به اختلال روانی و بدون والدین مبتلا به اختلال روانی

مقدمه: مهارت‌های اجتماعی عامل مهمی در موفقیت یا شکست هر فرد در اجتماع است. این پژوهش برای تعیین مهارت‌های اجتماعی کودکان سن دبستان با والدین مبتلا به اختلال روانی و بدون والدین مبتلا به اختلال روانی انجام شد. روش کار: در این پژوهش مورد شاهدی ۶۰ کودک ۶ تا ۱۲‌ساله با والد مبتلا به اختلال روانی با ۶۰ کودک ۶ تا ۱۲‌ساله با والدین بدون اختلال روانی به روش در‌دسترس انتخاب شدند. محیط پژوهش مرکز آموزشی درمانی فرشچیان همدان در سال ۱۳۹۶ بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و فرم والدی پرسشنامه استاندارد مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت بود که والدین آن‌ها را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ و آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی، شامل تی تست، آنالیز کوواریانس و آزمون کای دو، انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد نمره مهارت‌های اجتماعی کودکان در گروه مورد ۱۰/۸±۵۶/۴۳ و در گروه شاهد ۸/۷±۵۸/۴۶ بود. میانگین نمره مهارت‌های اجتماعی کودکان در دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنی‌داری با یکدیگر نداشت (۰/۲۵۹=P). نتیجه‌گیری: مهارت اجتماعی کودکان در هر دو گروه در محدوده متوسط قرار داشت و سطح مطلوبی نداشت. بنابراین بازنگری شیوه‌های آموزشی و تربیتی در سطح خانواده و نیز برنامه‌های آموزشی و پرورشی را برای ارتقا و تکامل مهارت‌های اجتماعی لازم است.

کلیدواژه ها:

Parents ، Social Skills ، Children in Primary School ، Mental Disorders ، والدین ، مهارت‌های اجتماعی ، کودکان سن دبستان ، اختلالات روانی