بررسی تأثیر پیگیری تلفنی پس از ترخیص بر شأن ذاتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 365

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NMJ-29-2_002

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بعد از ترخیص، در ‌معرض مشکلات مدیریت بیماری در محیط خانواده و جامعه قرار دارند و به‌ کارگیری مداخلات پیگیرانه بعد از ترخیص، می‌تواند نقش حمایتی بسزایی در ارتقای حس ارزشمندی آنان ایفا کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر پیگیری تلفنی پس از ترخیص بر شأن ذاتی بیماران نارسایی قلبی انجام شد. روش کار: در کارآزمایی بالینی تصادفی‌شدۀ حاضر، تعداد هفتاد بیمار نارسایی قلبی مراجعه‌‌کننده به بخش‌های مراقبت‌های ویژه قلبی و بخش قلب بیمارستان‌ امام‌حسین‌(ع) شاهرود انتخاب شدند و بلوک تصادفی چهارتایی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شد. افراد گروه مداخله پس از ترخیص به‌مدت یک ‌ماه و هر هفته یک بار درباره مصرف داروها، علائم بیماری، فعالیت‌های روزانه و نوع تغذیه تلفنی پیگیری شدند. در گروه کنترل، مداخلۀ خاصی انجام نشد و اقدامات روزمره زمان ترخیص برای آنان انجام شد. داده‌های مربوط به شأن ذاتی بیماران قبل و بعد از اتمام یک ماه از مداخله با پرسشنامۀ شأن ذاتی جمع‌آوری و با استفاده از نرم‌‌افزار SPSS نسخه ۱۶ تجزیه‌‌ و ‌تحلیل شد. یافته‌ها: در این مطالعه، هفتاد بیمار نارسایی قلبی در دو گروه مداخله و کنترل با میانگین و انحرافِ‌معیار سنی ۱۰/۶۸±۶۵ و ۱۳/۳۱±۶۷ سال باهم مقایسه شدند (۰/۴۶=P). آزمون آماری t مستقل ازنظر تفاضل میانگین نمرۀ قبل و بعد شأن ذاتی در دو گروه آزمون و کنترل (به ‌ترتیب ۰/۳±۰/۸ و۰/۲±۰/۰۷) تفاوت معنی‌داری نشان داد (۰/۰۰۱>P). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پیگیری تلفنی پس از ترخیص باعث ارتقای شأن ذاتی بیماران می‌شود؛ بنابراین، پیگیری نظام‌مند و برنامه‌ریزی‌شده پس از ترخیص بیماران نارسایی قلبی برای ارتقای شأن ذاتی آنان در سطح جامعه پیشنهاد می‌شود.

نویسندگان

طاهره نیکخواه

کارشناس ارشد پرستاری، بیمارستان بهار، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

حسین باقری

استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

محبوبه خواجه

استادیار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران

احمد خسروی

استادیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری و اجتماعی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران