بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر علائم روانشناختی نظامیان مبتلا وزوزگوش

مقدمه: این  مطالعه، یک پژوهش تصادفی با لیست انتظار کنترل شده است که اثر درمان شناختی رفتاری گروهی را بر پریشانی های همبسته با وزوزگوش، کیفیت خوب بودن، پریشانی های روانشناختی شامل افسردگی و تمرکز درونی را در نظامیان مبتلا به وزوزگوش مورد سنجش قرار می دهد. روش کار: 65 بیمار مراجعه کننده به کلینیک گوش و حلق و بینی یکی از بیمارستان های نظامی سطح تهران ثبت نام شدند و 41 نفر درمان را کامل کردند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی انتخاب و درمان شناختی رفتاری گروهی را دریافت کردند. و سپس سنجه های پی آمد را تکمیل کردند. یافته ها: آزمون تحلیل کوواریانس تفاوت معنی دار بین آموزش گروهی و وزوزگوش و افسردگی نشان داد (P=0.02) که یافته ها حاکی از بهبود معنی دار در آشفتگی های وزوزگوش در مقایسه با گروه کنترل بود.  نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری در قالب گروهی می تواند آشفتگی های هیجانی منفی همبسته با وزوزگوش مانند افسردگی را کاهش دهد. بنابراین درمان شناختی رفتاری منجر به بهبود بیشتر نشانه های وزوز گوش می شود

کلیدواژه ها:

tinnitus ، cognitive-behavioral therapy ، military personnel ، وزوزگوش ، درمان شناختی رفتاری ، پرسنل نظامی