بررسی موانع مشارکت معلولین ورزشکار و غیرورزشکار در فعالیت‌های ورزشی (مطالعه موردی: شهر قزوین)

مقدمه: ورزش و فعالیت بدنی اهمیت بسیاری برای سلامتی افراد معلول دارد و معلولان ورزشکار سلامتی بیشتر و رضایت‌مندی بالاتری از زندگی خود نسبت به معلولان غیر ورزشکار دارند، بنابراین هدف این پژوهش بررسی موانع مشارکت معلولین ورزشکار و غیرورزشکار در فعالیت‌های ورزشی بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی - همبستگی بود که جامعه آماری این پژوهش را 380 نفر از معلولین ورزشکار و غیرورزشکار استان قزوین تشکیل می‌دادند. از این تعداد طبق جدول مورگان ۱۸1 نفر از آنان به‌صورت روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونۀ پژوهشی انتخاب شدند. ابراز اندازه‌گیری، پرسشنامه موانع مشارکت معلولین در فعالیت‌های ورزشی پورزندی و سلطانی است که برای پاسخ به سؤالات از آزمون رتبه‌ای فریدمن و تی مستقل با نرم‌افزار spss25 و نرم‌افزار تحلیل عاملی lisrel15 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج این آزمون نشان داد که به ترتیب موانع اماکن و امکانات، موانع خانوادگی، موانع شهری، موانع فردی و موانع اجتماعی و فرهنگی در رتبه‌های اول تا پنجم قرار دارند و بین اماکن و امکانات، موانع اجتماعی و فرهنگی و موانع شهری، بین معلولین ورزشی و غیر ورزشکار اختلاف معنا‌داری وجود نداشت (p>0.05). بین موانع فردی و موانع خانوادگی اختلاف معنا‌داری بین معلولین ورزشکار و غیرورزشکار وجود داشت. (p<0.05). با توجه به یافته‌های توصیفی در هر دو موانع خانوادگی و فردی میانگین معلولین غیر ورزشکار بیشتر از معلولین ورزشکار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌شود به توسعۀ اماکن و امکانات ورزشی، از میان برداشتن موانع شهری و آگاه‌سازی خانواده‌ها از نقش ورزش در سلامت روحی و جسمی معلولین توجه شود.

کلیدواژه ها:

Sports activities ، Obstacles to exercise ، disabled ، Athlete and non athlete ، فعالیت‌ ورزشی ، موانع ورزش ، معلولین ، ورزشکار و غیر ورزشکار