مروری بر رفتار ترشوندگی برخی سطوح پلیمری آبگریز با رویکرد شبیه سازی دینامیک مولکولی

در این مقاله مروری، رفتار ترشوندگی برخی از سطوح پلیمرهای آبگریز توس نانوقطره آب، با رویکرد شبیه سازی دینامیک مولکولی مورد مطالعه قرار می گیرد. بسیاری از سطوح در طبیعت، دارای خواص آب گریز بالا و خود تمیز شوندگی هستند. از این رو، سطوح ابرآبگریز، به ویژه پلیمرهای آبگریز امروزه مورد توجهف دانشمندان قرار گرفته اند. از روشهای تولید سطوح آبگریز میتوان به دو روش ایجاد زبری در یک ماده و یا اصلاح یک سطح زبر اشاره کرد. برای ایجاد زبری از روشهایی همچون اچینگ، اکسیداسیون، رسوبدهی الکتریکی، لایه نشانی، ماشینکاری به روش تخلیه الکتریکی و اکسیداسیون استفاده میشود. در کار حاضر، رفتار ترشوندگی برخی از پلیمرهای آبگریز مانند پلی متیل متا آکریلات' پلی تترا فلوئورو اتیلن' پلی وینیل دی ان فلوراید' پلی اتیلن و پلی دی متیل سیلوکسان بررسی میگردد. در کار حاضر پس از ارائه تعریف ترشوندگی، انواع روش های آبگریز کردن سطوح پلیمری ارائه میگردد و سپس رویکردهای نظری این موضوع با رویکرد شبیه سازی دینامیک مولکولی ارائه میگردد

کلیدواژه ها:

ترشوندگی ، پلیمرهای آبگریز ، شبیه سازی دینامیک مولکولی ، زاویه تماس ، زبری